دلسوزی یعنی چه؟ آیا دلسوز دیگران باشیم یا خیر؟

هم دردی کردن و درک رنج دیگران و اقدام در جهت تسکین درد و رنج هایشان تا چه اندازه ضروری است. در این مقاله با موضوع دلسوزی کردن بیش از اندازه با ما همراه باشید.

دلسوزی کردن یعنی چه؟

داشتن احساس ترحم نسبت به دیگران و کمک کردن در جهت کاهش درد و رنج آن ها، همان دلسوزی کردن می باشد. همه ما در مورد واژه همدلی شنیده ایم. اما تفاوت این واژه با دلسوز بودن در چیست؟ همدلی یعنی توانایی درک احساسات افراد دیگر و همراهی نمودن با آن ها. افرادی که با دیگران همدلی می کنند، به حرف های طرف مقابل خود گوش می دهند، درکشان می کنند و این توانایی را دارند که آن ها را آرام سازند. اما واژه دلسوزی نمودن یعنی داشتن احساس ترحم و تاسف برای دیگران. در کنار این مقاله می توانید مقاله روابط موثر را نیز مطالعه نموده و از مطالب آن بهره ببرید.

چرا بیش از حد برای دیگران دلسوزی نکنیم؟

توجه کردن به احساسات دیگران رفتار درستی است. اما به شرط آن که بیش از اندازه نباشد. هنگامی که ما بیش از حد به احساسات و تجربیات دیگران توجه می کنیم، با این کار دچار خستگی روحی می شویم. به علت مراقبت کردن از دیگران در خصوص رنجی که دارند، ما نیز درگیر رنج احساسی می شویم و باعث می شود روح و روان ما نیز بیش از اندازه درگیر شود. آن قدر این موضوع برای ما قابل اهمیت می گردد که مشکلات دیگران را مشکلات خود می دانیم و ذهنمان دائما درگیر می شود. استمرار تلاش ما در جهت کمک به دیگران، باعث می گردد تا مشکلات آن ها در ذهن ما جولان دهد و حس سنگینی زیادی را بر افکار و روان ما قرار دهد.

حال این مسئله هنگامی شدیدتر می شود که در خصوص افراد نزدیک زندگی مان دلسوزی بیش از حد داشته باشیم. در نتیجه آن ها بیشتر در معرض پرخاشگری ما نسبت به خود قرار می گیرند. زیرا خستگی ناشی از دلسوزی بیش از اندازه، تمرکز ما را از بین می برد و باعث می شود احساس نگرانی مداوم همراه ما می باشد. بنابراین روح ما نیز خستگی زیادی را تجربه می کند. نتیجه این رفتار ما چیزی جز درگیر شدن با احساس نا امیدی و یاس نیست. زمان هایی را که از رنج های دیگران غمگین هستیم، انرژی کافی برای انجام هیچ کاری نخواهیم داشت. دائما می خواهیم راه حلی برایشان پیدا کنیم ولی قدرتی برای تصمیم گیری نداریم و فقط به خود و دیگران آسیب می رسانیم.

چگونه از دلسوزی بیش از اندازه جلوگیری کنیم؟

هنگامی که احساس می کنیم ممکن است بیش از اندازه درگیر رنج های دیگران شویم، لازم است ذهن خود را به کار های دیگر مشغول سازیم. بیشتر استراحت کنیم و به ذهن خود آرامش بیشتری را هدیه دهیم. با این کار استرس خود را کم می کنیم. انجام مدیتیشن نیز می تواند به پاکسازی ذهنمان کمک کند. رفتار هایی مانند گوش کردن به موزیک ملایم، ورزش کردن، کتاب خواندن نیز بسیار کمک کننده است. یکی دیگر از رفتار هایی که در این مسیر به ما کمک می کند، تمرکز کردن روی مسائل دیگر می باشد. مثلا شروع فعالیت های جدید باعث می شود که توجه خود را از مشکلات دیگران برداریم و با این کار احساس آرامش بیشتری خواهیم داشت.

چکیده:

یکی از علت هایی که باعث می شود ما بیش از اندازه درگیر مشکلات دیگران شویم، ویژگی کنترل گری است. ما می خواهیم که دیگران به حرف های ما گوش دهند و پیشنهادات ما را بپذیرند. احساس می کنیم که می توانیم زندگی آن ها را تغییر دهیم و این کاملا اشتباه است. زیرا هر شخصی عقاید خود را دارد و مسئولیت زندگی او بر عهده خودش است. بنابراین نیازی نیست که ما بخواهیم همه چیز را کنترل کنیم. هر شخصی می تواند تجربه کند و درس خود را از زندگی دریافت نماید. پس یادمان نرود حفظ تعادل در همه روابط ضروری است. زیرا دلسوزی بیش از حد نه تنها به خودمان آسیب می زند، بلکه باعث می شود طرف مقابل نیز آسیب هایی را دریافت نماید.