راه زندگی من کدام است؟

گاهی اوقات در زندگی خود احساس می کنیم که مسیر خود را گم کرده ایم و نمی دانیم که راه زندگی ما کدام است. در این مقاله با یافتن پاسخ این سوال با ما همراه باشید.

راه زندگی ام را گم کرده ام!

برای همه ما شاید پیش آمده باشد که در برهه ای از زندگی از مسیر اصلی خود خارج شده ایم. یعنی دیگر نمی دانیم که راه درست زندگی ما کدام است. در این هنگام به این در و آن در می زنیم. به دنیای مجازی رجوع می کنیم و می بینیم که هر کسی یک مسیری را تبلیغ می کند. ما نیز شروع می کنیم به امتحان کرده مسیر های جدید، اما متاسفانه به نتیجه دلخواه خود نمی رسیم. در کنار این مقاله می توانید مقاله مسیریابی زندگی را نیز مطالعه نموده و از مطالب آن بهره ببرید.

چگونه مسیر درست زندگی خود را پیدا کنیم؟

شادی حقیقی همان شادی درونی است. بزرگان ما نیز به صورت های مختلف این موضوع را به ما یاد آوری کرده اند. وقتی ما رضایت درونی نسبت به خود داشته باشیم، شادی بی سبب را تجربه می کنیم. زندگی انسان همواره با درد و رنج همراه است. انسانی که بدون رنج و درد باشد وجود ندارد. حال این سوال مطرح می شود که چگونه با وجود این همه درد و رنج، ما می توانیم شادی حقیقی را تجربه نماییم؟

زمانی که ما در افکار خود درگیر هستیم و دائما برای ذهن خود چالش ایجاد می کنیم، قطعا نمی توانیم به عمق درون خود راه یابیم. با این کار بیشتر بیشتر از خود دور می شویم و رسالت حقیقی زندگی مان را نیز گم می کنیم. دائما به دور خود می چرخیم ولی به نتایج رضایت بخشی نمی رسیم. پس نیازی نیست فقط به دنبال دستاورد های بیرونی باشیم. اما اگر ما بتوانیم نسبت به درون خود آگاه باشیم، خود به خود احساس بهتری نسبت به خود و زندگی مان پیدا می کنیم. در نهایت مشاهده می کنیم که مسیر های درست زندگی برای ما باز می شوند و ما را به نتایج دلخواه خود از زندگی می رسانند.

وقتی ما روی درون خود کار می کنیم و به عمق درون خود وصل می شویم، به صورت خود به خود روند زندگی ما نیز اصلاح می گردد. زندگی ما نظم بیشتری می یابد و تغییرات بیرونی نیز به صورت درست خود اتفاق می افتد. شاید در این مسیر نیز درد و رنج هنوز وجود دارد. اما چون ما به آگاهی لازم رسیده ایم، آن درد و رنج ها را هوشیارانه می بینیم و برای آن چاره می جوییم.

چکیده:

هنگامی که ناظر درست بر خود هستیم و نسبت به خود و احساساتمان آگاهی داریم، نسبت به اصل وجودی خود نیز حس رضایتمندی پیدا می کنیم. یعنی حس ارزشمندی نسبت به خود داریم و در پی آن هم افکار درست در ذهن ما شکل می گیرند و اجازه واکنش های ناگهانی و غلط را به ما نمی دهند. یعنی به نوعی ما را وادار به واکنش های درست و آرامبخش می کنند. بنابراین این موضوع به این معنی است که ما در مسیر درست زندگی خود قرار گرفته ایم.