حفظ آرامش در بحران را چگونه داشته باشیم.(کرونا)

در اینجا یاد میگیریم چه طور حفظ آ رامش در بحران ما را در مسیر درست قرار میدهد ومیتوانیم حتی از آن فرصت بسازیم.

چگونگی حفظ آرامش در بحران

ما در حالت عادی و نر مال زند گی معمولا کمتر دچار تشنج و نا آ رامی می شویم .مگر انسانهای بیمار که در حالت عادی زندگی هم دچار استرس و نا آ رامی هستند .به جز این عده که اصلا در موردشان صحبت نمی کنیم بقیه مردم در حالت عادی حد اقل در حالت آرام تری قرار دارند . ولی اکثرا به محض تغییر شرایط نا آ رام شده و شروع می کنند به توجه به وضعیت موجود و نا هماهنگیها . در با ره آنها صحبت می کنند . همین طور غرق در این موضوع به صورت منفی میشوند . همین جاست که در گرداب منفی و جذب بیشتر تفاق و یا اتفاقات مشابه میشوند و جالب اینجاست که خود شان اصلا متوجه این امر نیستند ی.ا اگر هم باشند خیلی توجه نمی کنند. بنابراین همین طور سلسله وار د ر گرداب امور منفی میفتند.

آرامش در بحران

اتفاقات کشور عزیزمان و در نهایت همان بحران کرونا که تقریبا جهانی هم هست .چه نکته ای ر ا به ما نشان می دهد؟ این اتفاقات و تکرار امثال اینها و زیاد شدنشان ایا ما را به فکروانمیدارد؟ به مردم که نگاه می کنی می بینی عمومشان به جای فرصت ساختن از مساعل پیش امده ،در حال توجه به بیماری و بزرگنمایی بیش از واقعیت میپردازند . نتیجه اش درگیر شدن بیشتر و گیر افتادن در همان مسعله مورد توجه میباشد .

حفظ آ رامش درون

برای اینکه آ رامش درونیمان را حفظ کنیم ،باید با خود در صلح درونی باشیم . چگونگی در صلح بودن را تمرین کنیم .البته در شرایط بحران اگر تمرین نکرد ه باشیم و از قبل آ ماده شرایط خاص زندگیمان نباشیم ،کارمان یکم بیشتر هست .ولی نشد ندارد چرا که در غیر این صورت جذب اتفاقات نا خوشایند زندگیمان بیشتر و بیشتر شده تا جایی که دیگر قادر به کنترل ذهن و داشتن آ رامش نیستیم .در نتیجه سیکل معکوس شروع میشود و ما تعجب میکنیم چرا نه تنها شرایط درست نمیشود بلکه در گرداب اتفاقات ناخوشایند گیر افتاده و به تدریج پایین تر و پایین تر می رویم.بنا برا این اگر می خواهیم شرایط کنونی دست از سرمان بر دارد باید یک جایی با جدیت جلوی افکارمنفی و ذهن سر کش مان را بگیریم .

چه کار باید بکنیم

برای اینکه این بازی ذهن را بیش از این نبازیم فقط کافی است حواسمان را کمی پرت کنیم و جلوی ورودی های منفی را تا جایی که میشود بگیریم . مینشینیم جلویی تلوزیون و تمام برنامه هایی را که نباید ببینیم به راحتی میبینیم همه ی اخبار ها و برنامه و فیلم ها که کاملا برای برنامه ریزی ذهن ما طراحی شد ه اند و در جهت منفغت عده ای است و ما بی پروا ذهنمان ر ا با هر آ شغالی پر می کنیم و بعد حتی ناراحت هم هستیم .و به زمین و زمان و خدا بدو بی راه می گوییم که چرااااااا چرا باید همه ی بلاها سر من بیاید . ؟

مراقبت از ورودی ذهن

من می گویم آیا تو با جسمت هم اینکار را می کنی؟؟؟ البته بماند که عده ی کثیری همانند ذهنشان در بدنشان هم هر چیز نامناسبی را میریزند .ولی می خواهم بگویم آ یا مینشینی و یک سطل زباله ی متعفن را بجوی و بخوری؟ پس چرا راحت هر فیلمی را میبینی هر اخبار دروغ و کذب که برای برنامه ریزی ذهن توتنظیم شده را گوش میدهی . چرا مراقب ورود ی های ذهنت نیستی و این موهبت عظیم که برای بهتر زیستن و خوشبختتی تو داده شده و تورا اشرف مخلوقات کرده تا غرق در خوشبختی شوی و به راحتی به دست عوامل بیرونی میسپاری تا توبه دلخواه دیگرانی که به فکر جیب و منافع خود هستند بر نامه ریزی شوی. ؟

وظیفه و رسالت تو

حالا که آ گاه شدی وظیفه و رسالت ذزندگی تو چیست وظیفه تو این است که هوشیار و آ گاه باشی. اجازه ندهی هر کثافت و آ شغالی وارد ذهنتان شود . من عمدا دمجبورا از لغت های تند تری استفاده کنم تا شما را متوجه عمق ماجرا کنم . زیرا خود من بسیار دستخوش این برنامه ریزیها شدم و به خود و نزدیکانم ناآگاهانه آسیب رساندم گاهی افراد خیلی دور و مجازی نیستند واطرافیان و عزیزان خودمان هستند که شاید نا آ گاهانه اثرهای مخربانه خود را بر ما میگزارند حتی شاید بدون اینکه متوجه باشند ما را برنامه ریزی میکنند مثل مادری که به فرزندش میگوید تو عرضه نداری مثل دوستت نمره ی بهتری بیاوری.و نمیداند نا آ گاهانه چه اثرات مخربی روی فرزند دلبندش میگذارد.

صلح درون

وقتی که کودکیم ان قدر باخود در صلح هستیم که به راحتی به قسمت خلاق خود وصلیم شاد و سر مستیم و بدون نقش بازی کردن خودمانیم و به تد ریج مادر پدر و مدرسه ما را به اصطلاح خود تربیت میکنند در حالیکه ما از اصل خود دور میشویم خلاقیت در ما کشته می شود ما د یگر خود واقعیمان نیستیم و نقش بازی می کنیم.

برای هماهنگی و کنترل ذهن در بحران

• 1-توجه نکرد ن به اخبار که نود درصد حقیقت را نمیگوید.
• 2-لطفادرر فضای مجازی بدون هدف یا دنبال خبر ها نباشید
  .بفقط به صورت محدود و هدفمند و با برنامه باشد.
• 3لطفا لطفا لطفا بیش از حد به افکار منفی و
  بزرگ کردن مساعل و بیماری و بحران در ذهن جدا خودداری کنید.
• 4-واقعیت را ببینید و از خود بپرسید بهترین کاری که الان می توانم انجام دهم چیست ؟
  و چگونه دبهترین مدیریت را می توانم انجام دهم.
• 5-جه کسانی در این بحران به کمک من نیاز دارند و من چه طور می توانم کمکشان کنم؟
• 6-چه طور می توانم به جای توجه به مسعله به راه حل فکر کنم؟
• 7-چه طور میتوانم از این بحران یک فرصت بسازم.
• 8-در این بحران چگونه میتوانم به خودم و دیگران آرامش بدهم.
• ارادتمند آزیتا مهدیپور