والدین سمی نباشیم!
چرا می گوییم که تلاش کنیم تا والدین سمی نباشیم؟ اصلا این واژه به چه معنا است؟ در این مقاله با ما همراه باشید تا در مورد این موضوع آگاه گردیم.
والدین سمی به چه معنی است؟
گاهی اوقات پدر و مادر ها احساس می کنند که مالک فرزندان خود هستند. آن ها مانند نجار هایی برای کودکان خود هستند. یعنی به شکلی که خودشان می خواهند، کودکان خود را تراش می دهند و از آن ها مجسمه هایی می سازند که فاقد عزت نفس می باشد. این والدین فضای خانه را ناسالم می سازند و باعث می شوند که فرزندانشان اضطراب بسیار زیادی را تجربه کند. هیچ فردی به اندازه یک والدین سمی نمی تواند به کودک خود آسیب وارد نماید. آسیب هایی که کل زندگی و آینده آن ها را تحت تاثیر قرار می دهند و تا آخر عمر همراه آن ها خواهند بود.
اما غافل از این که پدر و مادر هایی نیز هستند که مانند یک باغبان عمل می کنند. آن ها برای رشد و شکوفایی فرزندان خود همه چیز را مهیا می سازند. بله حضور دارند و فقط از دور حمایت می کنند. زیرا آن ها معتقد هستند که فرزندان آن ها هدیه هایی از طرف خداوند هستند و خود را مالک تمام و کمال آن ها نمی دانند. بنابراین محیط زندگی کودکان خود را سالم و مملو از آرامش می سازند و نظاره گر شکوفا شدن فرزندان خود می شوند.
چرا برخی از والدین، سمی هستند؟
بسیاری از این والدین خود نیز دوران کودکی نامناسب و سمی را تجربه کرده اند. اغلب آن ها دچار اختلال اضطراب اجتماعی و یا افسردگی هستند. این والدین از عزت نفس پایینی بر خوردارند و وقتی که با استرس های بالا مواجه می گردند، مهارت انطباقی مناسبی ندارند و در نتیجه از نظر احساسی و رفتاری نمی توانند به درستی عمل نمایند. قطعا این والدین آسیب های بسیار زیادی را به کودک خود نیز وارد می سازند. تعداد کمی از این والدین از سمی بودن خود خبر دارند. در حالی که بسیاری از آن ها آگاه نیستند که سمی هستند و به فرزندان خود آسیب می رسانند.
کودکانی که با چنین والدینی رشد می یابند ممکن است آسیب هایی نظیر اختلالات روانی، عدم تسلط بر احساسات، کمبود عزت نفس، رفتار های ضد اجتماعی، مشکل در برقراری ارتباط، در معرض سوء استفاده قرار گرفتن و کاهش کارایی های اجرایی را تجربه نمایند.
خصوصیات والدین سمی چگونه است؟
برخی از خصوصیاتی که والدین سمی می توانند داشته باشند عبارتند از:
- سوء رفتار روانی و فیزیکی دارند.
- در هنگام تربیت کودکان از تنبیه خشن استفاده می نمایند.
- سخت گیر هستند و نسبت به سخت گیری های خود احساس خوبی دارند.
- کودکان خود را مدام تحقیر می کنند.
- حامی فرزندان خود نیستند.
- دائما در حال انتقاد نمودن از کودکان خود هستند.
- تعصب بیش از حد دارند.
- نسبت به احساسات خود تسلط کافی ندارند.
- حساسیت بیش از اندازه دارند و همه چیز به آن ها بر می خورد.
- کودکان خود را فریب می دهند.
- از نظر عاطفی رفتار های سرد دارند.
- بیش از اندازه به کودک خود علاقه نشان می دهند.
- به فرزندان خود و احساسات آن ها احترام نمی گذارند.
- هرگز از رفتار خود پشیمان نیستند و کودک خود را سرزنش می کنند.
اگر با والدین سمی زندگی می کنیم چه کنیم؟
اگر با والدین سمی زندگی می کنید، باید تلاش کنید تا درگیری های بین خودتان را به حداقل برسانید. تمرین های مراقبت کردن از خود را بدانید و برای آینده ای روشن و مستقل برنامه ریزی داشته باشید. قطعا یک روانشناس و یا مشاور ماهر می تواند در این مسیر شما را همراهی نمایند. خوشبختانه آسیب هایی که ناشی از زندگی کردن با والدین سمی هستند، قابل درمان هستند. توانایی انعطاف پذیری عصبی ما به ما این امکان را می دهد تا بتوانیم ذهن خود را به وسیله تجربیات نو، دوباره سیم پیچی کرده و آرامش و شادی را به خود هدیه دهیم.
چکیده:
اگر ما به عنوان یک والد احساس می کنیم که برخی از خصوصیات مطرح شده در بالا را در خود داریم و به گونه ای در حال آسیب رساندن به فرزندان خود هستیم، اولین و مهم ترین قدم پذیرش این موضوع است. در قدم بعدی با کمک گرفتن از متخصصین این امر می توانیم تلاش کنیم تا بهبود یابیم. در نتیجه صدمات کمتری را به فرزندان خود وارد کرده و نسل سالم تر و شاد تری را به جامعه وارد می نماییم.
دیدگاهها (0)