اختلال اضطراب اجتماعی چیست؟ چگونه درمان می شود؟

ترس از قرار گرفتن در موقعیت های اجتماعی و مکان های عمومی ، که مستلزم ارتباط با دیگران و تعامل کردن با افراد می باشد را اضطراب اجتماعی می گویند.

اضطراب اجتماعی یعنی چه؟

ممکن است همه ما وقتی در موقعیت های اجتماعی قرار می گیریم ، دچار نگرانی ، ترس و یا خجالت شویم. مثلا وقتی که می خواهیم در دانشگاه میان دانشجویان و استاد ها کنفرانس دهیم کمی مضطرب شویم. یا زمانی که میان جمعی بخواهیم سخنرانی کنیم ، احساس اضطراب کنیم که می توان گفت تا حدودی هم طبیعی است. اما اگر زمان حضور در جمع های دوستانه و مهمانی های خانوادگی و حتی در مترو و اتوبوس نیز این احساس سراغ ما بیاید ، ما از اضطراب اجتماعی رنج می بریم. به بیان دیگر وجود یک نگرانی مداوم و غیر منطقی که بسیار آزار دهنده هست و باعث می شود عزت نفس ما پایین آمده و زندگی ما دچار اختلال گردد، یعنی ما دچار اضطراب اجتماعی شده ایم.

اضطراب اجتماعی اگر نادیده گرفته شود می تواند در بخش های دیگر زندگی ما از جمله خوردن و آشامیدن در جمع ، مصاحبه شغلی ، خرید کردن ، سوال پرسیدن از دیگران و از این قبیل رفتار ها بروز نماید. بنابراین کیفیت زندگی ما را تحت تاثیر قرارد می دهد. اضطراب اجتماعی در سه حالت خفیف ، متوسط و شدید می توانند در ما پدیدار گردند. حتی اگر حالت خفیف آن نادیده گرفته شود ممکن است بعد از مدتی تشدید شده و به حالتهای بالاتر تبدیل گردد.

نشانه های اختلال اضطراب اجتماعی کدامند؟

• دوری کردن از کارهای گروهی.
• ترس و نگرانی از موقعیت هایی که ممکن است مورد قضاوت منفی و یا حتی مورد توجه قرار بگیریم.
• استرس شدید از تحقیر شدن در جمع.
• اجتناب کردن از تعامل با غریبه ها و افراد جدید.
• ترس از علائم فیزیکی ناشی از اضطراب مانند لرزش دستها ، سرخ شدن صورت ، لرزش صدا و عرق کردن.
• داشتن استرس در زمان انتظار جهت شروع فعالیت یا هر رویدادی.
• احساس نیاز به مصرف الکل و یا مواد مخدر.
• علائم جسمی مانند ضربان قلب ، تهوع ، سرگیجه ، تنش عضلانی ، لکنت زبان ، تعریق و لرزیدن.

علائم این اختلال در اشخاص با گذشت زمان ممکن است تغییر کند. وقتی که فرد با حجم زیادی از درخواست ها مواجه می شود سطح استرس و اضطراب زیادی را متحمل می شود. این در حالی است که دور شدن از اجتماع بطور موقت می تواند احساس آرامش را به او برگرداند.

احساس خجالت و کم رو بودن در شرایط خاص لزوما نمی تواند نشانه اضطراب اجتماعی باشد. میزان راحتی افراد در موقعیت های مختلف اجتماعی به ويژگی های شخصیتی و تجربه های زندگی او بستگی دارد. برخی اشخاص به صورت طبیعی از دیگر افراد اجتماعی تر بوده و برخی برعکس دوری گزیدن از جمع را ترجیح می دهند.

آیا اضطراب اجتماعی قابل درمان است؟

برای درمان اختلال اضطراب اجتماعی قطعا رویکرد های درمانی مختلفی وجود دارد که عبارتند از : رفتار درمانی شناختی یا CBT ، روان درمانی و در آخر درمان دارویی که با مراجعه به پزشک متخصص نوع درمان انتخاب و آغاز می گردد. این نکته قابل ذکر است که به تعویق انداختن درمان می تواند باعث پیشرفت روند این اختلال در شما شده و درمان را سخت تر نماید.

با مدیریت وقت و انرژی تا حدودی می توانید اضطراب را در خود کاهش دهید. یعنی مطمئن شوید که وقت خود را صرف کارهایی می کنید که از آنها لذت می برید. همچنین مصرف کافئین را در خود کاهش دهید. غذاهایی مثل شکلات ، قهوه و سودا محرک بوده و می توانند اضطراب را افزایش بدهند. به میزان کافی بخوابید ، کمبود خواب (کمتر از ۸ ساعت در شبانه روز) می تواند اضطراب را افزایش داده و علائم شما را تشدید نماید.

چکیده :

برخی از تجربیات کودکی نیز می تواند نقش مهمی در شکل گیری استرس و اضطراب داشته باشد. تجربیاتی مانند شکست عاطفی ، از دست دادن عزیزان ، آزار و اذیت های دوران کودکی و یا مدرسه و از این قبیل تجربه ها که ممکن است ریشه این نوع اضطراب در بزرگسالی باشد. بنابراین درمان اضطراب اجتماعی برای هر شخص به صورت منحصر به فرد برای او و با توجه به نیاز او انجام می گردد.