سخت نگیر ! چگونه این موضوع ممکن می گردد؟

هر چه قدر که ما دنیا را سخت بگیریم، دنیا نیز به ما سخت تر می گیرد. این قانون جهان هستی است. در این مقاله با موضوع سخت نگیر با ما همراه باشید.

زندگی را سخت نگیر:

چرا می گوییم زندگی را سخت نگیر؟

شاید خیلی از ما در زندگی خود این تجربه را داشته باشیم که کاری را که آسان گرفته ایم، آن کار راحت تر پیش رفته است. بر عکس این موضوع نیز صدق می کند و کار هایی را که در ذهن خود سخت کرده ایم، مانع های زیادی نیز بر سر راه آن قرار می گیرد. بنابراین بسیار مشاهده کرده ایم که افرادی که دنیا را سخت نمی گیرند، دنیا نیز به آن ها سخت نمی گیرد و راحت تر به نتیجه دلخواه خود می رسند. حال باید ببینیم که علت این قضیه در چیست؟

ساختار جهان این گونه است که هر قدر ما مسائل را راحت بگیریم، جهان نیز کمک می کند تا کار ما سهل تر و روان تر انجام شود. یعنی تمام جهان و کائنات کمک می کنند تا ما راحت تر به خواسته های خود برسیم. چون در حقیقت ما از درون می خواهیم که کار هایمان به راحتی پیش برود. در کنار این مقاله می توانید مقاله سخت نگرفتن زندگی را نیز مطالعه نمایید.

چگونه می توان زندگی را سخت نگرفت؟

گاهی اوقات ما دوست داریم که انسان آسان گیری باشیم و زندگی را راحت بگیریم، اما نمی شود. انگار که جهان و هستی با ما سر جنگ دارد. ما تمام تلاش خود را می کنیم ولی باز نمی شود. به نظر شما علت چست؟ مهم ترین مسئله ای که در این مسیر به ما کمک می کند آگاه شدن نسبت به ویژگی های درونی خودمان است. شاید ما در ظاهر می خواهیم که سخت نگیریم، اما در درون خود برخی مسائل را بسیار سخت و پیچیده کرده ایم. اینجا است که جهان به ما می گوید دست از کمال گرایی بردار. به ما یاد می دهد که ما نیز جزئی از زندگی هستیم و نمی توانیم کنترل همه چیز را به دست بگیریم. بنابراین آگاه بودن از ویژگی سخت گرفتن و یا کمال گرایی در خودمان اولین قدم در این مسیر است.

وقتی به این پذیرش برسیم، ما در ارتعاش مثبت تری قرار می گیریم. یعنی با ویژگی سخت گیری هم هویت نمی شویم. قدم بعدی این است که ما نخواهیم برتر از دیگران باشیم. زیباتر، زرنگ تر، موفق تر و … همه این تر ها باعث می شوند که ما به سمت رنج بیشتر پیش برویم. تنها جایی که مجوز داریم بهتر باشیم، نسبت به گذشته خودمان است که می خواهیم آگاه تر باشیم. هنگامی که به این آگاهی دست یابیم آن وقت است که تغییر نیز رخ خواهد داد. این گونه تمرکز خود را از دیگران بر می داریم و فقط و فقط روی خود و زندگی خودمان تمرکز می کنیم.

نکته آخری که در این مسیر به ما کمک می کند این است که بسیار مراقب گفتگوی درون خود باشیم. یعنی خود را هیچ گاه سرزنش نکنیم. در عین حال باید خودمان را همان گونه که هستیم بپذیریم و از خود قدر دانی کنیم. سپس وقت آن است که فکر کنیم چگونه می توانیم به ورژن بهتری از خود تبدیل شویم.

چکیده:

هیچ نیازی نیست که اگر کاری را به درستی انجام نداده ایم، خودمان را قضاوت کنیم. چون زندگی پر فراز و نشیب است و کلی بالا و پایین دارد. پس با هر شکستی نا امید نشویم و خود را سرزنش نکنیم. چون ما می دانیم که تلاش خود را برای دریافت نتیجه بهتر انجام داده ایم. پس لازم است مراقب منیت درون خود باشیم و به او اجازه ندهیم تا ما به هر سمتی که می خواهد بکشاند و لذت زندگی بهتر را از ما بگیرد.