خودآگاهی چیست؟

خودآگاهی بودن در لحظه و حاضر بودن در اکنون است ..‌…

بیشتر افراد جامعه در حالت روزمره گی زندگی می کنند. زندگی تکراری و پر سرعت وبی انگیزه ای دارند. فقط می خواهند به دست بیاورند خانه ماشین و ….. . وقتی به دست می آورند فقط چند روزی چند ماهی خوشحال هستند و بعد دوباره همان آش و همان کاسه و شرایط تکراری می شود. بیایید ببینیم خودآگاهی یعنی چه؟ وقتی انسانها در روز مره گی هستند هر روز دچار تکرار همان اتفاق های تکراری گذشته می شوند و جالب اینجاست که تعجب می کنند از اینکه چرا در زندگیشان تغییری حاصل نمی شود.به صورت قبل تکرار می شود. در سایت positivepsychology مطالبی در این مورد گفته شده است.

توجه به اکنون در خودآگاهی

زمانی که ما توجه به لحظات‌ اکنون داشته باشیم دیگر برنامه ها در ذهن ما باز پخش نمی شوند. برنامه ها یعنی چه؟یعنی اینکه دقیقا ذهن ما مانند برنامه کامپیوتری است که همان برنامه های تکراری را پخش می کند. برنامه هایی که از گذشتگان به ما ارث رسیده یا خودمان نا آگاهانه آنها را وارد سیستم ذهنی خود کردیم و حالا داریم بازپخش آنها را تجربه می کنیم . و در خودآگاهی خواهیم بود.

تغییر در سرنوشت

یعنی اتفاقاتی را که الان داریم تجربه می کنیم همان تجلی برنامه های ذهنی قبلی ما است. برای اینکه تغییر در سرنوشت خود بدهیم باید خودآگاهی داشته باشیم. و با برنامه ریزی جدید ذهن خود را آپدیت کنیم و نتایج دلخواه را بگیریم. آگاهی یعنی حضور داشتن در زمان اکنون خودآگاهی یعنی بودن در لحظه حال بدون هیچ گونه قضاوت ….آگاهی یعنی لذت بردن از لحظه حال و اکنون خودت. و اینکه احساسات خوب داشته باشید.در این مورد در مقاله احساسات خوب توضیحات زیادی داده شده است.

حضور در لحظه شگفت انگیز

حضور در لحظه شگفت انگیز استو علاوه بر لذت بردن در همان لحظه به دلیل خاصیت خلق کردن در این زمان شما در حال خلق کردن آینده زیبای خود هستید. چون بودن در لحظه ارتعاش شما را در مدار بالا نگاه می دارد، که برای خلق زندگی دلخواه شما را مهیا می سازد. حضور تو در لحظه حال تو را از دور زدن در ذهنت و تکرار برنامه ذهنی ات دور می کند. اگر فکر میکنی گذر زمان به تو کمک می کند که تو از بازی ذهن نجات پیدا کنی و در خودآگاهی باشی سخت در اشتباهی تا تو اقدام نکنی اتفاقی نمی افتد و تجربه ای متفاوت نخواهی داشت.

رها کردن و رفتن به خودآگاهی

خودت را رها کن از افکار ذهن خود و از ذهنیت پر هیاهوی درونت سعی کن دور باشی و خاموش باشی و مشاهده کنی. شاهد باش. شاهد بودن تو را در مسیر آگاهی نگه می دارد. وقتی در اکنون هستی تمام وجودت سپاسگزار می شود. سپاسگزاری به تو لذت می بخشد و ارتعاشات تو بالا میرود و عصب های حس گر تو حساس تر شده و تو بیشتر حس میکنی، بیشتر لذت میبری و خودآگاه تر می شوی. آن گاه الهامات را شفاف تر دریافت میکنی. هدایت و حمایت الهی بیشتری را دریافت میکنی.

مشاهده کردن

مشاهد کن بدون قضاوت در لحظه هیچ چیزی بد یا خوب نیست. فقط همه چیز اتفاق می افتد و تو فقط مشاهده گری. این است آگاهی. تو در آگاهی خودت غرق شو و ببین چطور تو را درون خود میبرد. فقط در سکوت مشاهده کن .وقتی که وارد آگاهی می شوی دیگر فقط خودت نیستی، فراتر از خودی و وارد آگاهی جمعی می شوی. الهامات تو را هدایت می کند تو از خالق بودنت شگفت زده خواهی شد. آگاه باش و بدان تو حضوری، تو خدایی و تو خلق میکنی. آنگاه شکوه و جلال و عظمت خود را در می یابی. حالت خوب است و تلاشی برای شاد بودن نمی کنی. ولی شاد هستی، تقلایی برای موفقیت نمی کنی ولی تو موفق هستی.

برای حضور در خودآگاهی

• آرام باش و در سکوت مراقبه کن.
• حالت مراقبه ات را در طول روز با خودت حفظ کن.
• به اکنون توجه کن و در لحظه حال باش.
• ذهنت را رها کن.
• حس آزادی داشته باش.
• ببخش خودت را و آن کسانی را که ذهنت را درگیر کرده اند.
• همه اتفاقات اطرافت را که در اکنون است کاملا احساس کن.
• از همه احساست دیداری، شنوایی، لامسه و بویایی برای بودن در لحظه استفاده کن.
• هر چه در عمق بروی و سکوت کنی خودت را بیشتر حس میکنی.
• برای خود آگاهی باش حضور داشته باش.

برای مثال

تمرین کن در طبیعت یک درخت را نظاره گر باش به رنگ سبز درخت توجه کن. عطر طبیعت را بو کن. و رنگ سبز برگ درخت را که در باد میرقصد تماشا کن و با آن یکی شو صدا ها را کاملا بشنو. بدون قضاوت نه چیزی آزارت دهد، نه نظر بده، فقط نظاره گر باش و اجازه نده ذهنت دخالت کند. چندین لحظه ادامه بده. بعد دوباره دوباره تمرین کن تا این جزئی از عادت های تو شود. آن گاه خودآگاهی تو را در برمیگیرد. و دیگر ذهنت کمرنگ میشود. و این با تمرین مکرر و ممارست میسر می باشد.

موفق و پایدار باشید… .